Een volle agenda, oneindige to-do-lijstjes, lange dagen. Je reageert kortaf op je collega’s, net iets te fel en hebt daar achteraf spijt van. Voor de 100e keer herhaal je iets, maar het lijkt niet door te dringen. Elk telefoontje is er één te veel. En waarom moet het op het laatste moment allemaal weer anders? Je hebt er zo veel tijd in gestoken en daar krijg je geen waardering voor.
In deze frustratiestand ben je geneigd om je te richten op dingen die je ‘snel’ kunt oplossen en waar je een voldaan, opgeruimd gevoel van krijgt. Eventjes dan. Want daarna gaat die stroom van to-do’s gewoon weer door. Alleen dat zie je niet, omdat je maar doorrent als een hamster in een rad. Je bent heel druk in je hoofd en weinig effectief.
Ondertussen richt je je niet op die uitdaging of situatie die al langer loopt. Want waarschijnlijk is precies dié situatie de hoofdoorzaak van je frustratie. Dat ene plan waar je je al langer over moet buigen, die chaos waar je structuur in wilt, iets waarvan je weet: ik moet hier tijd in steken, maar dat je steeds uitstelt omdat je geen tijd hebt. Want ja, die to-do-lijst, hè. Die volle agenda. Die operationele dingen. Het zand en de kiezels, waar Stephen Covey het over heeft in zijn boek The Seven Habits of Highly Effective People. En je weet dat je je op de grotere keien moet richten, maar het lukt je niet.
Hoe kom je uit die vicieuze cirkel? Hoe richt je je weer op de keien?
Je hoofd loopt over en toch vind je met datzelfde hoofd de antwoorden niet
In de frustratiestand is je capaciteit om creatieve nieuwe oplossingen te vinden tot een nulpunt gedaald. En wat je nodig hebt, is een goed en helder antwoord vinden op dat langlopende issue om die oneindige stroom van to-do’s en frustratie te stoppen. Zorg dat je vanuit kalmte en kracht de regie terugneemt. Hoe doe je dat? Daar is een wetenschappelijk antwoord op: breng je hoofd en je hart op één lijn. Letterlijk synchroon.
Synchroon, of niet-synchroon: dat is de vraag
Je hartactiviteit kun je meten (hieronder in het roze), net als de breinactiviteit in je hoofd (hieronder in het blauw). Als je in een gefrustreerde staat bent of stress ervaart, dan zijn je hart en hoofd onrustig. In de grafiek zie je de lijnen door elkaar heen gaan. Ze zijn piekerig en lopen niet synchroon. Oftewel: hart en hoofd zijn in conflict.
Maar als je je hart in een rustige stand kan krijgen, door bijvoorbeeld waardering- of dankbaarheidsgevoelens op te roepen, dan gebeurt er iets bijzonders: hoofd- en hartactiviteit gaan synchroon lopen en komen op één lijn te liggen. Nu wordt het pas echt interessant: doordat ze op één lijn liggen, ga jij de keien zien en nieuwe antwoorden vinden op die langlopende business issues (net als deze CFO die weer gaat zwemmen). Oftewel: je hart kalmeren = je hoofd activeren.
Je hoeft het niet te geloven. Ervaar het zelf met mijn head2heartmeditatie, gebaseerd op die van Tony Robbins, met dankbaarheid als antigif voor frustratie. Het is een van de honderden tools die ik heb om je uit je hoofd in je hart te laten zakken en tot betere resultaten te komen.
Zenuwstelsel deactiveren
Een andere manier is niet oproepen van dankbaarheid of waardering, maar het deactiveren van je zenuwstelsel. Want soms ben je zo gefrustreerd of gestrest dat het je absoluut niet lukt om te schakelen naar gevoelens van dankbaarheid. De crux zit ‘m dan juist in het deactiveren van je zenuwstelsel: de verbinding tussen je hoofd en je hart.
In mijn 1-op-1-coaching en masterclasses ga ik daar dieper op in. Voor nu kan je mijn head2heartmeditatie gebruiken, waar 90% van de mensen resultaat mee boekt.
Voorbereiding
- Denk aan een situatie of business issue waar je al lang over maalt, iets wat je uitstelt, wat zich blijft herhalen, een vraag waar je al langer mee worstelt.
- Kies 1 situatie en houd die vast
- Ga comfortabel zitten in een ruimte waar je niet gestoord kan worden
Head2heartmeditatie ontvangen?
Klik op de knop hieronder en mail me.
